کتاب زندگینامه چنگیزخان

کتاب زندگینامه چنگیزخان

چنگیز خان مغول با نام اصلی تموچین یا تموجین،خان مغول و سردار جنگی بود که قبایل مغول را متحد ساخت و با فتح قسمت زیادی از آسیا شامل چین، روسیه، ایران و خاورمیانه، و همچنین اروپای شرقی، امپراتوری مغول را پایه‌گذاری کرد.

او پدربزرگ قوبلای‌خان اولین امپراتور از سلسله یوان درچین و همچنین هلاکو خان -نخستین ایلخان ایران- بود. چنگیزخان با نام تموچین در سال‌های بین ۱۱۶۲ تا ۱۱۶۷ (میلادی) به دنیا آمد.

او نخستین پسر یسوکای بهادر، رئیس قبیله کیاد، از خاندان بورجیگین بود. در زمان یسوکای و آغاز احوال چنگیزخان اقوام مغول و تاتار مطیع همدیگر نبودند و هر یک از خود دارای رئیس قبیله جداگانه‌ای بودند و پیوسته میان ایشان جنگ و خصومت بود.

تموچین در سیزده سالگی پدرش را از دست داده بود، افزون بر اینکه اقوام زیر اطاعت پدرش از وی روی گرداندند، اقوام دیگر نیز با وی و خانواده‌اش به خصومت برخاستند. تموچین در نوجوانی رنج‌های فراوانی را متحمل گشت حتی چندین مرتبه گرفتار و محبوس نیز گشت.

تموچین از همان نوجوانی روحی نا آرام و ماجراجو داشت، چون می‌دید که خویش و بیگانه از وی بیزارند درصدد یافتن پشتیبان برآمد تا کسی را بیابد که بتواند موقتاً در زیر سایه وی پناه ببرد، سرانجام به سراغ یکی از دوستان پدرش بنام اونگ‌خان رفت. اونگ‌خان نیز تموچین را بیاد دوستی با پدرش به خوبی پذیرفت و در میان قبیله خود برایش جای داد و در وی به چشم عزت و احترام نگریست و چنان نوازش کرد که بیشتر از آن متصور نبود…

چنگیزخان با شکار و جستجوی غذا برای ادامه حیات بزرگ شد. حتی احتمال دارد هنگامی که نوجوان بوده برادر ناتنی اش را به خاطر اختلاف بر سر غذا به قتل رسانده باشد.

کتاب زندگینامه چنگیزخان

همچنین در دوران نوجوانی اش، قبیله رقیب هم او و هم همسر جوانش را ربودند. به این ترتیب چنگیزخان پیش از فرار جسورانه اش از دست آنها مدتی را به عنوان برده سپری کرده است.

با وجود از سر گذراندن تمام این سختی ها، چنگیزخان در اوایل دهه 20 زندگی اش به یک جنگجو و رهبری ترسناک تبدیل شد.

پس از این که ارتشی از طرفدارانش را گردآوری کرد، با سران قبایل مهم اتحادی به وجود آورد. تا سال 1206 موفق شد کنفدراسیونی متشکل از استپ های زیر پرچم خود را تحکیم کند و توجهش را به فتح در خارج معطوف کرد.

سندی که نشان دهد به طور قطع چه شکلی بوده وجود ندارد.

کتاب زندگینامه چنگیزخان

با وجود این که چنگیزخان چهره ای تا این حد تاثیرگذار بوده، اما اطلاعات بسیار کمی درباره زندگی شخصی و یا حتی ظاهر فیزیکی او وجود دارد.

هیچ پرتره و یا مجسمه ای در زمان معاصرش از او باقی نمانده و اطلاعات کمی که مورخان در دست دارند اغلب متناقض و یا غیر قابل اعتماد است.

بسیاری او را قد بلند و قوی با موی بلندی که رها شده بود و ریش پرپشت توصیف می کنند.

شاید شگفت انگیزترین توصیفات مربوط به رشید الدین وقایع نگار پارسی قرن 14 باشد که ادعا می کند چنگیز مویی قرمز و چشمان سبز داشته است.

گزارش رشید الدین سوال برانگیز است. (او هرگز خان را شخصاً ملاقات نکرد) اما ویژگی هایی که برشمرده در میان اقوام مختلف مغولان بی سابقه نبوده است.